ღია გაკვეთილი ინგლისურ ენაში

2005 წლის 25 იანვარს შპს N 1 სკოლის პირველ კლასელებთან ჩავატარე ღია გაკვეთილი ინგლისურ ენაში. პატარები მიესალმენ და გაეცნენ პედაგოგებსა და მოწვეულ მშობლებს. შემდეგ კი ისინი პატარა პედაგოგებად მოგვევლინენ და მასწავლებლის დახმარებით ერთმანეთს უსვამდნენ შეკითხვებს. თემები გადანაწილებული იყო თითოეულ მათგანზე, რასაც ისინი ხალისით ასრულებდნენ. (ანბანი, რიცხვები, ტრანსპორტი, ფერები, გარეული და შინაური ცხოველები, სკოლის ნივთები...)    შეასრულეს სიმღერები, წაიკითხეს ლექსები. შეასრულეს პატარა დადგმა ცხოველებით. (თოჯინების თეატრი) ხოლო ბოლოს განასახიერეს პერსონაჟები სასწავლო წიგნიდან.

ღია გაკვეთილი პატარების სერთიფიკატების გადაცემით დასრულდა, რაც მათ ნამდვილად დაიმსახურეს.

მადლობა თითოეულ მათგანს, მადლობა მათ მშობლებს, სკოლის პედაგოგებსა და დირექციას გვერდში დგომისთვის.

შინაგანი და გარეგანი მოტივაცია

რა წარმართავს ადამიანის ქცევას? რა ანიჭებს მას ენერგიას?

ზოგი ფსიქოლოგის აზრით, ქცევას წარმართავს მოთხოვნილება, ინტერესი, ცნობისმოყვარეობა, რწმენა, ღირებულებები, მოლოდინები, სოციალური ზეწოლა, დასჯა, შიშები და ა.შ. ზოგი ფსიქოლოგი მოტივაციას პიროვნული ნიშან -თვისებებით ხსნის. ზოგიერთ ადამიანს წარმატების მიღწევის მაღალი მოთხოვნილება აქვს, ზოგს ხელოვნება აინტერესებს და ა.შ. სხვა ფსიქოლოგები მოტივაციას განიხილავენ, როგორც მდგომარეობას, დროებით სიტუაციას. მაგალითად, იმ შემთხვევაში თუ მასალას იმიტომ კითხულობთ, რომ ხვალ გამოცდა გაქვთ, თქვენ სიტუაციით ხართ მოტივირებული.

როგორც ვხედავთ მოტივაციის ზოგიერთი განმარტება ეყრდნობა შინაგან, პიროვნულ ფაქტორებს, როგორებიცაა მოთხოვნილება, ინტერესი,ცნობისმოყვარეობა და ა.შ. სხვა განმარტებაში ყურადღება გამახვილებულია გარე ფაქტორებზე, როგორიცაა ჯილდო, სოციალური ზეწოლა, დასჯა და ა.შ.

შესაბამისად გამოიყოფა მოტივების ორი კლასი - შინაგანი და გარეგანი მოტივები. შინაგანი მოტივაციის დროს ქცევას საფუძვლად უდევს ადამიანის ინტსები, მოთხოვნილებები. როდესაც ჩვენ შინაგანად ვართ მოტივირებულნი, არ გვჭირდება აქტიურობის წახალისება ან დასჯა. ხოლო გარეგანი მოტივაციის დროს ქცევა ხორციელდება კარგი შეფასების მიღებისთვის, დასჯის თავიდან აცილების მიზნით, მშობლის სიამოვნებისთვის და ა.შ. ამ შემთხვაში  ვმოქმედებთ არა იმიტომ, რომ ის გვაინტერესებს, არამედ იმისთვის, თუ რას მოგვიტანს ეს ქცევა.

შინაგანად მოტივირებული მოზარდები უფრო მეტი პასუხისმგებლობით ეკიდებიან სწავლას, ხასიათდებიან თვითკონტროლის მაღალი უნარით, და ზოგადად, უფრო დადებითი განწყობა აქვთ განათლების, სწავლის მიმართ. ისინი უფრო თავდაჯერებულნი არიან, მათ არ ეშინიათ რთული ამოცანების და  მათი დაძლევის ახალი, უფრო ეფექტური გზების მუდმივ ძიებაში არიან.

გარეგანად მოტივირებული მოზარდები ხასიათდებიან სირთულეების და რისკის მიმართ მკაფიოდ გამოხატული შიშით. როგორც წესი ასეთი მოზარდების მიზანია ნებისმიერ სიტუაციაში ძალისა და ენერგიის მინიმალური დანახარჯებით მაქსიმალური ეფექტის მიღება. ბუნებრივია ეს სტრატეგია არ არის ეფექტიანი რთული ამოცანების დაძლევისათვის, შესაბამისად გასაგები ხდება გარეგანი ფაქტორებით მოტივირებული მოსწავლეების მცდელობა, თავი აარიდონ რთულ დავალებებს. ხანგრძლივი დროის განმავლობაში გამოყენებული გარეგანი  მოტივაცია თითქმის შეუძლებელს ხდის მნიშვნელოვნი წარმატების მიღწევას.

დიმიტრი უზნაძის თნახმად, სწავლა გაცნობიერებული, მიზანდასახული აქტივობაა, რომელიც აზროვნებისა და ნებისყოფის მონაწილეობას გულისხმობს. სწავლის ყველა კონკრეტულ შემთხვევაში, ინდივიდი, როგორც აქტიური სუბიექტი, იღებს გადაწყვეთილებებს, რითაც იქმნება სათანადო აქტივობის განხორციელებისათვის საჭირო გნწყობა. პედაგოგმა იმაზე უნდა იზრუნოს, რომ სწავლა ინდივიდის უშუალო მისწრაფებებს და ინტერესებს დაუქვემდებაროს-წარმატების მიღწევის მოთხოვნილებას, ცნობისმოყვარეობას. მხოლოდ კარგი ნიშნის, შექების, მატერიალური ინტერესით (გარეგანი მოტივაცია) განხორციელებული სასწავლო აქტივობა ინდივიდისთვის არაფრის მომტანია. თანაც გარეგანი მექანიზმებით გაზრდილი სწავლის მოტივაცია ამ მექანიზმების ამოწურვისთანავე ქრება. ინდივიდის სასწავლო აქტივობები განპირობებული უნდა იყოს შინაგანი მოტივაციით (ცნობისმოყვარეობა, ინტერესი და ა.შ.) ასეთ დროს ადამიანისთვის თავად აქტივობა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ჯილდო. სასწავლო პროცესი იმაზე უნდა იყოს ორიენტირებული, რომ ადამიანისთვის დამახასიათებელი ერთ-ერთი მოთხოვნილება-ინტელექტუალური (ცნობისმოყვარეობა) მოთხოვნილება-ე.წ. სწავლის წყურვილში გადაიზარდოს. ადამიანს გაუჩნდება სწავლის მოთხოვნილება და, შესაბამისად, განწყობაც.

ფსიქოლოგები, რომლებიც იზიარებენ მოტივაციის შინაგანად და გარეგანად დაყოფას, ამბობენ, რომ ძნელია განვსაზღვროთ, მოტივაცია შინაგანია თუ გარეგანი.

მოტივაცია, რომელიც ადამიანს აქვს დროის კონკრეტულ მონაკვეთში, ნიშან-თვისებების და მდგომარეობის ერთგვარი კომბინაციაა. რამდენადაც მოტივაცია მოიცავს, როგორც პიროვნულ ნიშნებს,ასევე გარემოს ფაქტორებს, ჩვენ შეიძლება დროის კონკრეტულ სიტუაციაში მოტივირებული ვიყოთ როგორც შინაგანი, ასევე გარეგანი მოტივებით. მაგალითად, შეიძლება სწავლობთ იმიტომ, რომ სწავლა თქვენთვის დიდი ღირებულებაა და იმიტომაც, რომ კარიერული წინსვლა გინდათ. თქვენ სწავლობთ განათლების ფსიქოლოგიას, იმისთვის, რომ გახდეთ კარგი მასწავლებელი. შინაგანი მოტივაციაა ეს თუ გარეგანი? რეალურად აქ ორი მოტივაციაა.

პედაგოგმა საწვლებისას შეიძლება გაითვალისწინოს მოსწავლის ინტერესები, თუმცა ეს ყოველთვის არ იქნება შედეგის მომტანი.

თუ პედაგოგს ყოველთვის მოსწავლის შინაგანი მოტივაციის იმედი ექნება, მას იმედგაცრუება ელის. არის სიტუაციები, როცა გარე მხარდაჭერაა აუცილებელი. პედაგოგმა უნდა იზრუნოს როგორც შინაგანი მოტივაციის გაჩენასა და შენარჩუნებაზე, ასევე გარეგანი მოტივების ჩართვაზეც.

შინაგანად მოტივირებული მოსწავლის მახასიათებლები:

1. სურთ თვითონ აკონტროლონ თავიანთი გარემო;

2. განვითარებული აქვთ შინაგანი ღირსების გრძნობა;

3. უყვართ გამოწვევები და პრობლემების გადაწყვეტა;

4. არიან ოპტიმისტები დადა სჯერათ წარმატების;

5. სიამოვნებით იღებენ სამუშაოს შესრულებაზე პასუხისმგებლობას;

6. დარწმუნებულები არიან, რომ შეუძლიათ სამუშაოს შესრულება;

7. ყოველთვის მზად არიან გაიღრმაონ ცოდნა, შეცვალონ საკუთარი შეხედულებები და პრობლემის გადაწყვეტის ჩვეული ხერხები.

შინაგანი მოტივაციის გააქტიურება

რეკომენდაციები:

1. გაითვალისწინეთ მოსწავლის მოთხოვნილებები და მიზნები. თუ თქვენ ესაუბრებით მათთვის პიროვნულად მნიშვნელოვან საკითხებზე, ავტომატურად იწვევთ მათ ინტერესს;

2. შეძლებისდაგავარად მიეცით მოსწავლეს  საკუთარ სასაწავლო სიტუაციაზე კონტროლის შესაძლებლობა. ისინი პედაგოგს პარტნიორად უნდა გრძნობდნენ;

3. დაამყარეთ მოსწავლეებთან კარგი ურთიერთობები, გამოხატეთ მათ მიმართ პატივისცემა, კეთილგანწყობა და სითბო. მიეცით ერთმანეთთან კომუნიკაციის საშუალება, ამუშავეთ ისინი წყვილებში, მცირე ჯგუფებში. მნიშვნელოვანია ყველას შეეძლოს აზრის თავისუფლად გამოხატვა;

4. მიმართეთ ძლიერ ემოციებს. გამოიყენეთ როლური თამაშები, სავარჯიშოები, დავალებები, რომელიც მოითხოვს ფიზიკურ აქტიურობას;

5. მოუყევით მოსწავლეებს ისტორიები, რომლებშიც საუბარია წარმატებაზე. ასევე იმ ადამიანებზე, რომლებმაც შეძლეს სირთულეების დაძლევა და წარმატების მიღწევა. ასევე უამბეთ საკუთარი წარმატების შესახებ;

6. ხშირად გამოხატეთ მოწონება, რომელიც  უნდა ეხებოდეს პროცესს და არა შედეგს. დავალების შესრულების შემდეგ სთხოვეთ მოსწავლეებს ისაუბრონ იმაზე, თუ რა ისწავლეს;

7. რეგულარულად დაუბრუნეთ უკუკავშირი;

8. მიეცით წარმატების მიღწევის იმედი. პირდაპირ უთხარით მოსწავლეს, რომ გჯერათ მისი;

9. საკუთარ მაგალითზე აჩვენეთ, რომ სწავლა სიამოვნებაა. დროდადრო დაანახეთ მოსწავლეს, რომ თქვენც სწავლობთ. გააანალიზეთ მაგალითი ჯგუფთან ერთად;

10. მოაწყეთ რიტუალები, ზეიმები, სადაც ყველა წარმოაჩენს იმას, თუ რას მიაღწია;

ზეპირმეტყველების უნარის განვითარება უცხო ენის სწავლების პროცესში

უცხო ენის სწავლება ძირითადად ოთხი მიმართულებით მიმდინარეობს. მოსმენა, საუბარი, წერა და კითხვა. ოთხივე უნარ-ჩვევა მჭიდრო კავშირშია ერთმანეთთან და იმისთვის რომ უცხო ენის შესწავლა წარმატებით განხორციელდეს, ოთხივე მიმართულების  განვითარება შესაფერისი აქტივობების დაგეგმვით თანაბარ დონეზე  უნდა მიმდინარეობდეს.

    ზეპირმეტყველების (სასაუბრო) უნარის განვითარება ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია უცხო ენის სწავლების პროცესში, ვინაიდან ის კომუნიკაციის ძირითადი წყაროა.  ამ უნარის განვითარება ამავდროულად პრობლემურიცაა, რამდენადაც შესაფერისი აქტივობების დაგეგმვის გარდა, ამ შემთხვევაში გასათვალისწინებელია მოსწავლეების სოციალური უნარებიც, როგორიცაა თავდაჯერებულობა, თვითშეფასება, მოტივაცია. ზეპირმეტყველების უნარის განვითარებას ახლავს უამრავი ხელის შემშლელი ფაქტორი, მაგ: შიში ან სიმორცხვე, რაც შესაძლებელია გამოწვეული იყოს როგორც სასაუბრო თემის ირგვლივ შესაფერისი ლექსიკური ან გრამატიკული ერთეულების და სტრუქტურების არცოდნით, ასევე  შეცდომის დაშვების შიშით. ამიტომ მასწავლებელმა ზეპირმეტყველების აქტივობების შერჩევისას უნდა გაითვალისწინოს მოსწავლეების სოციალური და ემოციური განვითარების დონე. საინტერესო და, სახალისო აქტივობების გარდა, მოსწავლეებისთვის აუცილებელია ჯანსაღი გარემოს შექმნა, სადაც მოსწავლე იგრძნობს მასწავლებლის კეთილგანწყობას და მხარდაჭერას და არ ექნება შეცდომის დაშვების შიში.

შესაძლებელია მასწავლებელმა აჩვენოს მოსწავლეებს ვიდეო, რომლებშიც წარმატებული პრეზენტატორები საჯაროდ გამოსვლის დროს შეცდომებს უშვებენ და მათთვის არასასურველ სიტუაციაში აღმოჩნდებიან, თუმცა მაინც წარმატებულად აგრძელებენ გამოსვლას. მოსწავლეები გააცნობიერებენ, რომ შეცდომა შესაძლებელია ნებისმიერმა ადამიანმა (ამ შემთხვევაში წარმატებულმა)  დაუშვას და შესაძლოა დაეხმაროს მათ დაძლიონ სიმორცხვე ან შიში და გახდნენ უფრო თავდაჯერებულები. მნიშვნელოვანია, რომ მოსწავლე არ მოექცეს მასწავლებლის ზეგავლენის ქვეშ და არ შეასრულოს იძულებითი პერფორმანსი, პირიქით, დავაკისროთ მათ ისეთი დავალების შესრულება, რომელიც ნაკლებ საუბარს ითვალისწინებს, შევაქოთ მისი ნებისმიერი მცდელობა, რაც აუმაღლებს მას თვითშეფასებას და გაზრდის მის დავდაჯერებულობას.  მასწავლებელი უნდა ეცადოს გაზარდოს მოსწავლის შინაგანი მოტივაცია წახალისებით, მოდელირებით და ასე მიიყვანოს მოსწავლე სასურველ შედეგამდე.

აქტივობების დაგეგმვა და ორგანიზება

     სალაპარაკო აქტივობების შერჩევის და დაგეგმვის პროცესში მასწავლებელი მზად უნდა იყოს პასუხი გასცეს შემდეგ შეკითხვებს:

1. საჭიროა თუ არა თემასთან დაკავშირებული საკვანძო სიტყვების თუ ფრაზების წინასწარ მიწოდება მოსწავლეებისთვის?
2. როგორ იმუშავებენ მოსწავლეები? წყვილებში? ჯგუფურად?
3. როგორ მიაწოდებს უკუკავშირს მოსწავლეებს?

ამასთანავე აქტივობები უნდა იყოს მოსწავლეების დონის შესაფერისი, საინტერესო და სახალისო. ინსტრუქცია უნდა იყოს მკაფიო და ნათელი, რომ თითოეულმა მოსწავლემ საფუძვლიანად გაიგოს შესასრულებელი დავალება. დაცული უნდა იყოს დროის ლიმიტი, და მოსწავლეებმა წინასწარ უნდა იცოდნენ, როგორ და რა კრიტერიუმებით მოხდება მათი შეფასება. სალაპარაკო აქტივობებისთვის ძირითადად გამოიყენება შეფასების სქემები, ე.წ რუბრიკები, რომლებშიც ნათლადაა ასახული აქტივობის შეფასების კომპონენტები და კრიტერიუმები. ზეპირმეტყველების განმავითარებელი აქტივობები ძირითადად 2 მიმართულებით ფასდება: accuracy-სიზუსტე (გრამატიკა, წარმოთქმა, ლექსიკური მარაგი) და fluency – გაბმული მეტყველება.

ზეპირმეტყველების განმავითარებელი სტრატეგიები/აქტივობები საბაზო/საშუალო

                                                  საფეხურზე

საწყის ეტაპზე მოსწავლეები ისრუტავენ ნებისმიერ ინფორმაციას, რომელსაც გადავცემთ, ამიტომ მნიშვნელოვანია გამოვუმუშავოთ მათ სწორი წარმოთქმის უნარი. თანამედროვე სახელმძღვანელოთა უმრავლესობას თან ერთვის კომპაკტ დისკები (CD) აუდიო და ვიდეო მასალით, სახალისო ტექსტებით და გახმოვანებებით. მოსმენის პროცესში მოსწავლეები იმეორებენ სიტყვებს, და აკეთებენ გმირების იმიტაციას. მოსწავლეებს უვითარდებათ როგორც მოსმენის, ასევე სწორი წარმოთქმის უნარიც, რაც მნიშვნელოვანია ზეპირმეტყველებისთვის. სურვილის შემთხვევაში ისინი ინაწილებენ როლებს და ახორციელებენ შესაბამის აქტივობას. გასათვალისწინებელია რომ ამ ეტაპზე მოსწავლეები უფრო ექსტროვერტები არიან და უყვართ თავიანთი ინგლისურით თავის წარმოჩენა.

როლური თამაში (role-playing)

როლური თამაში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული და ნაყოფიერი მეთოდია ზეპირმეტყველების განვითარებისთვის. იგი წარმოადგენს რომელიმე სიტუაციის მოდელირებას, სადაც მოსწავლეები ირჩევენ შესაფერის როლებს და მოქმედებენ ამ როლის შესატყვისად საკუთარი ინტერპრეტაციით. როლური თამაში ხელს უწყობს საკითხის ღრმად წვდომას, მასალის ხანგრძლივი დროით დამახსოვრებას, და ზრდის მათ ჩართულობასა და მოტივაციას. როლური თამაშისთვის მასწავლებელი უნდა დაეხმაროს მოსწავლეებს მოამზადებინოს სცენარი ან გეგმის მარტივი მონახაზი და დაეხმაროს როლების გადანაწილებაში. წარმოგიდგენთ საკუთარ პრაქტიკაში გამოყენებულ როლური თამაშის მაგალითებს:

სიტუაცია 1: ორგანიზაციის დირექტორს სურს შეიძინოს 3 საჩუქარი წარმატებული თანამშრომლების დასაჯილდოებლად. გაითამაშეთ სიტუაცია როლების მიხედვით – ორგანიზაციის დირექტორი, გამყიდველი და მაღაზიის მეპატრონე.

სიტუაცია 2: მაშველებმა მოახერხეს გოგონას გადარჩენა და წყლიდან გამოყვანა ნავის ჩაძირვის შემდეგ. ჟურნალისტს სურს მოამზადოს სტატია აღნიშნულ ფაქტზე. გაითამაშეთ როლური სიტუაცია როლების მიხედვით: გოგონა, მაშველი, ჟურნალისტი.

    შესაძლებელია კითხვები წინასწარ დაიგეგმოს მოსწავლეების ასაკის და შესაძლებლობების გათვალისწინების მიხედვით.

გამოკითხვა წყვილებში (peer-interview)

გამოკითხვა წყვილებში საუკეთესო სტრატეგიაა სწავლების ნებისმიერ ეტაპზე, როცა მოსწავლეებს ათვისებული აქვთ საბაზო ლექსიკური და გრამატიკული ერთეულები. საწყის ეტაპზე სასურველია მოსწავლეებს მიაწოდოთ გამზადებული კითხვები ჰენდაუტების სახით ამა თუ იმ თემის ირგვლივ.  მოსწავლეები იყოფიან 2 ჯგუფად, ინტერვიუვერი და რესპონდენტი, ისინი აწარმოებენ გამოკითხვას და აკეთებენ რეპორტს მოპოვებული ინფორმაციის წარდგენით. შესაძლებელია როლების გაცვლა. საბაზო საფეხურზე მოსწავლეებს აქვთ საკმარისი გამოცდილება თვითონ შეადგინონ კითხვები, რომლებსაც გამოიყენებენ ინტერვიუსთვის. კითხვები შეიძლება კავშირში იყოს როგორც ლექსიკურ თემატურ ერთეულთან, ასევე გრამატიკულ მასალასთან. აქტივობის ბოლოს მოსწავლეები ავსებენ ურთიერთდაკვირვების და თვითშეფასების რუბრიკას, რომლის საშუალებით მათ შეეძლებათ შეაფასონ  საკუთარი ცოდნა, გამოავლინონ ძლიერი და სუსტი მხარეები, რაც დაეხმარება მათ შემდგომი სწავლის დასაგეგმად.

მთხრობელობა (story-telling)

 მთხრობელობა სალაპარაკო უნარის განვითარებასთან ერთად მოსწავლეებში სოციალური და ემოციური უნარების განვითარებასაც უწყობს ხელს, ზრდის მათ შემოქმედებითობას, ფანტაზიის უნარს, პროდუქტულობას და თავდაჯერებულობას. არსებობს მრავალფეროვანი სხვადასხვა აქტივობები, რომლებიც ხელს უწყობს მთხრობელობის გაუმჯობესებას. წარმოგიდგენთ ჩემ მიერ სასწავლო პროცესში გამოყენებულ ერთ-ერთ აქტივობას. მასწავლებელი ყოფს მოსწავლეებს 4-5 კაციან ჯგუფებად, აწვდის მათ 3 თემას. მაგ, 1. ჩემი ოცნების არდადეგები (my dream holidays), ჩემი ოცნების ქალაქი (my dream city), ჩემი საუკეთესო გასული არდადეგები (my best past vacation). მოსწავლეები ირჩევენ მათთვის სასურველ თემას და ამზადებენ ერთწუთიან საუბარს რუბრიკის მიხედვით (მოსწავლეებს წინასწარ ურიგდებათ რუბრიკები, რომლებშიც მოცემულია ის კომპონენტები, რაც უნდა გაითვალისწინონ მათ საუბრის მომზადების პროცესში (კომპონენტები: 1. საუბრის ხანგრძლივობა, 2. შინაარსი-მრავალფეროვანი ლექსიკური ერთეულების გამოყენება 3. მკაფიო და გასაგები საუბარი 4.ჟესტიკულაცია და ა.შ) თითოეული ჯგუფი ირჩევს საუკეთესო თემას და თემის ავტორს უწევს კლასის წინაშე საკუთარი თემის მოყოლა. პრეზენტატორი ფასდება რუბრიკის მიხედვით.

დისკუსია/დებატები (discussions/debates)

დისკუსია 21-ე საუკუნის ყველაზე გავრცელებული საგანმანათლებლო მეთოდია, რომელიც ზეპირმეტყველების განვითარებასთან ერთად ხელს უწყობს მოსწავლეებში ფიქრის, კრიტიკული აზროვნების, პრობლემის გადაჭრის და კომუნიკაციური უნარ-ჩვევების განვითარებას. არსებობს თავისუფალი დისკუსია (free discussion), რომელშიც მასწავლებლის აქტიურობა მინიმალურია და დამკვირვებლის როლით შემოიფარგლება და სტრუქტურირებული (structured discussion), რომელშიც მოსწავლეების როლი და ფუნქციები წინასწარ არის განსაზღვრული, შემუშავებულია წესები და მასწავლებელი ასრულებს ფასილიტატორის ფუნქციას. უნდა გავითვალისწინოთ, რომ სადისკუსიო თემის/კითხვების შერჩევა დიდ სიფრთხილეს და დაკვირვებას მოითხოვს, ვინაიდან სასაუბრო თემატიკა უნდა განისაზღვრებოდეს მოსწავლეების ინტერესების და შესაძლებლობების მიხედვით. ქვემოთ წარმოდგენილი აქტივობა საინტერესო და სახალისოცაა, ვინაიდან ეს აქტივობა მოითხოვს ფიზიკურ მოძრაობას, რაც მოსწავლეებს აძლევს საშუალებას თავი დააღწიონ მერხებთან ჯდომის მომაბეზრებელ რუტინას.

სად დგახარ? Where do you stand?

მასწავლებელი კლასის ერთ კუთხეში ათავსებს წარწერას „ვეთანხმები“ (agree), ხოლო მეორე კუთხეში წარწერას „არ ვეთანხმები“ (disagree). მოსწავლეები წყვილებში განიხილავენ სხვადასხვა მტკიცებულებებს (statements) კონკრეტული თემის ირგვლივ, იღებენ გადაწყვეტილებას, ეთანხმებიან თუ არ ეთანხმებიან მოცემულ მტკიცებულებას, მოძრაობენ კლასში და იკავებენ თავიანთ ადგილს შესაფერის წარწერასთან. მასწავლებელი აძლევს მოსწავლეებს საშუალებას არგუმენტებით დაასაბუთონ მიღებული გადაწყვეტილება.

 წყარო : http://mastsavlebeli.ge

მეტყველების განვითარება უცხო ენის გაკვეთილზე

ცნობილია, რომ მოსწავლეებს უჭირთ უცხო ენაზე მეტყველება. ხშირად შევხვედრივარ კოლეგებს, რომლებიც ამბობენ: „ჩემი მოსწავლეები კარგად წერენ და კითხულობენ, მაგრამ მეტყველება უჭირთ”. უცხო ენაზე მეტყველების უნარის გამომუშავება ადრეული ასაკიდანვე იწყება – პირველი კლასიდან, ზოგჯერ – საბავშვო ბაღიდანაც კი. უცხო ენის მასწავლებლები ხშირად კარგავენ დროს კითხვის სწავლებაზე. პრაქტიკამ აჩვენა, რომ უმჯობესია, პირველი კლასი მეტყველებისა და მოსმენის უნარის განვითარებას დაეთმოს. ქვემოთ გაგიზიარებთ ჩემს პრაქტიკულ გამოცდილებას და მეტყველების უნარის განვითარებაზე ორიენტირებულ აქტივობებზე დავსვამ აქცენტს.

მაგილითი 1. მოსწავლეებს ვაძლევ რამდენიმე მარტივ ლექსიკურ ერთეულს და მათგან ფრაზების შედგენას ვთხოვ. მაგალითად, an apple, a bag, a cat, it’s, not, my და ა.შ. ამ სიტყვებისგან უამრავი მარტივი ფრაზისა თუ წინადადების აგება შეიძლება. ხშირად ეს მიდგომა აქტუალურია უცხო ენის შესწავლის პირველ წლებში.

მაგალითი 2. მეტყველების უნარის განვითარებისთვის საინტერესო აქტივობაა დიალოგის გათამაშება, როლური თამაშები. მოსწავლეებს ვაძლევ პატარ–პატარა დიალოგებს, რომლებიც ნაცნობ ლექსიკურ ერთეულებს შეიცავს, ვუნაწილებ როლებს და დიალოგის გაცოცხლებას ვთხოვ. დიალოგისა თუ როლური თამაშის არჩევისას, უმჯობესია, ყურადღება მათ შინაარსსა და ავთენტურობაზე გავამახვილოთ. რაც უფრო საინტერესო და ავთენტურია მასალა, მით უფრო სახალისო და საინტერესოა მათი სწავლა და შემდეგ წარმოდგენა.

მაგალითი 3. სახალისო აქტივობა, რომელიც მოსწავლეებისთვის მეტყველების უნარის განვითარებაში დაგვეხმარება, არის „დაკარგული სიტყვები”. დავყოთ მოსწავლეები წყვილებად და მივცეთ ერთი და იგივე ტექსტი, სადაც სიტყვები სხვადასხვა ადგილას იქნება გამოტოვებული, ანუ ერთ ჯგუფს ექნება ის მონაკვეთი, რომელიც მეორის ტექსტში გამოტოვებულია და ა.შ. მოსწავლეებმა უნდა მოახერხონ კითხვების დასმით გამოტოვებული ადგილების აღდგენა. აქტივობა საკმაოდ სახალისო და შედეგიანია. თავდაპირველად შეიძლება მარტივი სიტყვების გამოტოვება, მომდევნო ეტაპზე სასურველია მათი გართულება.

მაგალითი 4. ერთ-ერთი აქტივობა, რომლითაც შეიძლება მოსწავლეებს მეტყველების უნარის განვითარებაში დავეხმაროთ ან სუსტებს ვუბიძგოთ მეტყველებისკენ, არის „გამომიცანი” („Guess me”). მასწავლებელი დაფაზე წერს რამდენიმე საკითხს. მოსწავლეებმა უნდა დასვან კითხვები მანამდე, სანამ არ გამოიცნობენ ინფორმაციას პედაგოგის შესახებ. მაგალითად:

My favourite country is
My hobby is
Food I don’t like
My star sign
My favourite book

კითხვები პირდაპირ პასუხზე არ უნდა იყოს ორიენტირებული (ამაზე წინასწარ უნდა შევუთანხმდეთ მოსწავლეებს). ისინი ისეთნაირად უნდა დაისვას, რომ მოსწავლეები ლოგიკურად მივიდნენ სწორ პასუხამდე. მაგალითად: Is your favourite country located in Europe? – Yes. Is it in the south? – No. Is it in the north? – Yes. Is its capital Stockholm? –Yes. Is it Sweden? – Yes. აქტივობა საკმაოდ სახალისოა, ყველა მოსწავლე თანაბრადაა ჩართული მასში და, რაც მთავარია, ვიღებთ სასურველ შედეგს – მოსწავლეები ივითარებენ მეტყველებას. მოცემული ნიმუში შეგვიძლია შევცვალოთ ნებისმიერი სხვა წინადადებით – შედეგი ყველა შემთხვევაში ერთი და იგივეა. აქტივობა ისე იტაცებს ჯგუფს, რომ შედარებით სუსტ მოსწავლეებსაც კი უჩნდებათ კითხვების დასმის და საგაკვეთილო პროცესში მონაწილეობის სურვილი.

მაგალითი 5. კიდევ ერთი საინტერესო აქტივობაა „აბსურდის ფილოსოფია”. მასწავლებელი დაფაზე ხატავს ხეს და რაოდენიმე ტოტს. მერე სთხოვს მოსწავლეებს, დაასახელონ ნებისმიერი მეტყველების ნაწილი ისე, რომ ჯერ არ ხსნის თამაშის არსს. მოსწავლეების მიერ ნათქვამ სიტყვებს ის ტოტებზე განალაგებს და სთხოვს მათ, შეადგინონ მათგან ტექსტი. მოსწავლეებს არ აქვთ უფლება, გამოტოვონ სიტყვა ან შეცვალონ მათი თანმიმდევრობა. მაგალითად, საწყის ეტაპზე შეიძლება როგორც სიტყვების რაოდენობის, ასევე ტოტების შემცირება. პირველ ცდაზე შეიძლება სიტყვის გამოტოვების ნება დავრთოთ. მომდევნო ცდაზე სასურველია, გავამკაცროთ წესები.

მაგალითი 6 – სიტყვების ახსნა. ერთ-ერთ მოსწავლეს ვთხოვოთ დაფასთან გამოსვლა, მივცეთ რაიმე სიტყვა (სასურველია, ის ეწეროს ლამაზად გაფორმებულ და ფერად flashcard–ზე) და ვთხოვოთ, აუხსნას კლასს მისი მნიშვნელობა. ყოველი სასურველი პასუხი წავახალისოთ, რათა მოსწავლეები აქტიურად ჩაერთონ სასწავლო პროცესში. ლამაზად დაწერილი სიგელი ან თუნდაც სიტყვიერი წახალისება ნამდვილად აამაღლებს მოსწავლეთა მოტივაციას.

ეს და უამრავი სხვა აქტივობა, მათი დაგეგმვა და განხორციელება, უდავოდ დაგვეხმარება, პირველივე კლასებიდან გამოვუმუშაოთ და შემდეგ გავუღრმაოთ მოსწავლეებს მეტყველების უნარ-ჩვევა. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ენობრივი უნარ-ჩვევები მოიცავს ოთხ კომპეტენციას: წერას, კითხვას, მოსმენასა და მეტყველებას. ერთ-ერთის უგულებელყოფა მიგვიყვანს იმ შედეგამდე, რასაც დღეს უჩივიან პედაგოგები – მოსწავლეებს გაუჭირდებათ მეტყველება.

წყარო: http://mastsavlebeli.ge

უცხოური ენის ეფექტიანი გაკვეთილი: კომპონენტები და მახასიათებლები

ნებისმიერი მასწავლებელი, რომელიც  საკლასო ოთახში შედის  მიზანად ეფექტიანი გაკვეთილის ჩატარებას უნდა ისახავდეს. მას გაცნობიერებული უნდა ჰქონდეს, რომ კარგად დაგემილი და წარმართული გაკვეთილის საშუალებით   ერთის მხრივ მოსწავლეთა მოტივირებას და  ლექსიკური მარაგის გამდიდრებას, ხოლო მეორეს  მხრივ მათ  თავდაჯერებულობის ზრდას უწყობს ხელს. სწორედ ამგვარად წარმართული გაკვეთილების შედეგად შეძლებენ მოსწავლეები მიზანმიმართულად  გამოიყენონ უცხოური ენა სხვადასხვა კონტექსტში.

როგორ მიაღწიოს მასწავლებელმა ამ მიზნებს? რას ნიშნავს ეფექტიანი და წარმატებული გაკვეთილი? შესაძლებელია ორმა მასწავლებელმა ერთიდაიგივე გაკვეთილი ჩაატაროს ერთიდაიგივე სახელმძღვანელოს მიხედვით და ერთიდაიგივე გეგმით, მაგრამ სრულიად განსხვავებულ შედეგზე გავიდეს. თითოეულ მასწავლებელს საკუთარი სწავლების სტილი აქვს, რაც არ ნიშნავს იმას, რომ ერთი უკეთესად ასწავლის ვიდრე მეორე. ზოგჯერ ისეც ხდება, რომ მასწავლებელი თვლის გაკვეთილი ვერ გავიდა მის მიერ დასახულ მიზანზე, თუმცა მოსწავლეებისთვის საგაკვეთილო პროცესი სასიამოვნო და  ნაყოფიერი აღმოჩნდა.  მეორეს მხრივ,  შესაძლოა მასწავლებელმა სრულად დაფაროს გაკვეთილის გეგმა, მაგრამ მოსწავლეებმა ვერ მიიღონ შესაბამისი ცოდნა.

რა ძირითადი მახასიათებლები აქვს უცხოური ენის ეფექტიან გაკვეთილს?

1. გაკვეთილში ასახულია მაღალ პროფესიული სტანდარტები

ზოგადად სწავლება და მათ
შორის ენის სწავლება, ისევე როგორც ნებისმიერი სხვა პროფესია,
ეფუძნება სტანდარტებს. სტანდარტები მოიცავს იმ მეთოდებსა და უნარებს, რაც მასწავლებლებს უნდა ჰქონდეთ, ასევე
იმ ქმედებებს, რაც მათ უნდა გამოამჟღავნონ საკლასო ოთახში. საქართველოში, ისევე როგორც
მრავალ სხვა ქვეყანაში, არსებობს უცხოური ენის მასწავლებლის სტანდარტი, რომელიც ზუსტად
ასახავს რა ცოდნა და უნარები მოეთხოვებათ მასწავლებლებს. სტანდარტი სხადასხვა
დომეინისგან შედგება და ის ეხება სწავლების სხვადასხვა ასპექტს. მაგალითად, ცოდნა და
უნარები, რაც უნდა გამოამჟღავნოს მასწავლებელმა გაკვეთილზე, როგორ უნდა დაგეგმოს გაკვეთილი,
როგორ უნდა აკონტროლებდეს ემოციებს საკლასო ოთახში და სხვა. მასწავლებლის სტანდარტის
ცოდნა და პროფესიული ეთიკის ნორმების ზედმიწევნით დაცვა მნიშვნელოვანია ეფექტიანი სწავლებისათვის.

2.გაკვეთილი ასახავს ენის სწავლების ძირითადი პრინციპებს

ენის კარგი გაკვეთილი არ არის მხოლოდ აქტივობებისა და
სავარჯიშოების ერთობლიობა გაერთიანებული იმ მიზნით რომ გავიყვანოთ საგაკვეთილო დრო; ეს გაცილებით მეტია, ვიდრე სახელმძღვანელოში მოცემული
მასალების მოსწავლეთათვის გაცნობა. მიუხედავად მასწავლებლის კვალიფიკაციისა, ენის კარგი
გაკვეთილი პროფესიონალის განსაკუთრებულ აზროვნებასა
და ცოდნას უნდა ასახავდეს, რომელსაც ამავდროულად ენის შესაბამისი კომპეტენცია ამყარებს.
თითოეულ გაკვეთილში უნდა გამოჩნდეს უცხოური
ენის სწავლა- სწავლების, მოსწავლეთა საჭიროებების ანალიზისა და მათი სწავლის სტილების,
ასევე ენის ბუნების საფუძვლიანი ცოდნა.

3. გაკვეთილი მიზნად ისახავს კონკრეტულ შედეგებზე გასვლას

თითოეული ჩატარებული გაკვეთილი უნდა აძლევდეს მოსწავლეებს
ცოდნას და უნდა გადიოდეს კონკრეტულ შედეგზე.შედეგების შესაძლო ფორმულირების მაგალითები:

·მოსწავლეები ისწავლიან როგორ დაწერონ აბზაცი, რომელიც
შეიცავს თეზისს და ამ თეზისის გამამყარებელ
არგუმენტებს;

·მოსწავლეები შეძლებენ დამოკიდებული წინადადების გამოყენებას;

·მოსწვლეები შეძლებენ ჩანაწერების გაკეთებას მოსმენის
დავალების შესრულებისას და სხვა.

ამგვარი შედეგები შეესატყვისება იმ უნარებსა და კომპეტენციებს,
რასაც უნდა დაეუფლონ მოსწავლეები ეროვნული სასწავლო გეგმის მიხედვით. გაკვეთილის ან
თემის დასასრულს მასწავლებელმა უნდა შეძლოს შეაფსოს რამდენად გააუმჯობესეს მოსწავლეებმა
სამიზნე უნარ-ჩვევები, რამდენად მიღწეულია ეროვნული სასწავლო გეგმის მიხედვით გაწერილი
შედეგები.

4. გაკვეთილი მოსწავლეებისათვის წარმოადგენს
შესაძლებლობას ენა გამოიყენონ მიზანმიმართულად სხვადასხვა სიტუაციასა თუ კონტექსტში

ნებისმიერი გაკვეთილის დაგეგმვისა თუ წარმართვისას მასწავლებელი
უნდა ფიქრობდეს შემდეგ საკითხებზე:

·ენის სწავლის რა შესაძლებლობებს სთავაზობს გაკვეთილი
მოსწავლეებს?

·როგორ შეუძლიათ მოსწავლეებს მიზანმიმართულად გამოიყენონ
ნასწავლი ენობრივი კომპონენტები?

·ვინ უფრო აქტიურად იყენებს ენას გაკვეთილზე – მასწავლებელი
თუ მოსწავლე?

·ყველა მოსწავლე თანაბარად ერთვება საგაკვეთილო პროცესში?

როგორც წესი, მასწავლებლები სიამოვნებით ატარებენ გაკვეთილს
და მათთვის ეს პროცესი ერთგვარი „პერფომანსია”, თუმცა არ უნდა დავივიწყოთ, რომ ჩვენი
უმთავრესი მოვალეობა ფასილიტაციაა. იმისათვის რომ გაიზარდოს მოსწავლეთა საგაკვეთილო
პროცესში ჩართულობა, მასწავლებელმა მუდმივად უნდა ცვალოს მოსწავლეთა დაჯგუფების მოდელები
რათა მინიმუმამდე შემცირდეს მისი დომინირება გაკვეთილზე. სწორედ ამ მიზნით უნდა გააქტიურდეს წყვილებში და ჯგუფებში მუშაობა. ასევე კითხვების
დასმისას, განსაკუთრებით უნდა აკონტროლოს მასწავლებელმა მოსწავლეთა თანაბარი ჩართულობა.
ასევე, მნიშვნელოვანია მოსწავლეთათვის პასუხისმგებლობის გადანაწილება. მაგალითად, თუ
ვამოწმებთ დავალების სისწორეს, შეიძლება ერთერთ მოსწავლეს ვთხოვოთ წაიკითხოს სწორი
პასუხები.

ყველა გაკვეთილის ბოლოს უნდა შეფასდეს რამდენად წარმატებით
შევძელით მოსწავლეთა ჩართულობის წახალისება და მათთვის სათანადო აქტივობების სწორად
მიწოდება.

5. გაკვეთილი ეფექტურად არის წარმართული

წარმატებული გაკვეთილის მნიშვნელოვანი ასპექტია პოზიტიური
სასწავლო გარემოს შექმნა. ტერმინი „საკლასო ოთახის მენეჯმენტი” ერთდროულად მოიცავს
ფიზიკურ და სოციალურ ფაქტორებს რაც გათვალისწინებელი
უნდა იყოს სწავლა-სწავლების პროცესის ხელშესაწყობად. შეუძლებელია ეფექტიან გაკვეთილზე
საუბარი, როდესაც კლასში არ არის დისციპლინა, მოსწავლეები უყურადღებოდ არიან, არასათანადოდ
იქცევიან და პატივს არ სცემენ თანაკლასელებსა და მასწავლებელს. პოზიტიური საკლასო გარემოს
უპირველესი მახასიათებელია ატმოსფერო, სადაც მოსწავლეები ფოკუსირებულნი არიან გაკვეთილზე,
მუშაობენ ერთად, იჩენენ ინიციატივას დაეხმარონ მასწავლებელსა და თანაკლასელებს.

ამგვარი გარემოს შესაქმნელად უპირველეს ყოვლისა საჭიროა
ურთიერთნდობის მოპოვება და დამკვიდრება. მასწავლებელს უნდა ჰქონდეს შემუშავებული პროცედურები
როგორ მართოს და აკონტროლოს მოსწავლეთა ქცევა და ინტერაქცია, რათა თავიდან აიცილოს
დისციპლინის დარღვევები.

6. გაკვეთილი არის ლოგიკური კრებული
სასწავლო აქტივობების, რომელნიც ქმნიან ერთ მთლიანობას

ენის გაკვეთილი წარმოადგენს აქტივობების ერთობლიობას,
რომელთაც მივყავართ გაკვეთილის მიზნისაკენ. გაკვეთილის სტრუქტურის წარმატება დამოკიდებულია
იმაზე, თუ როგორ გაართმევს მასწავლებელი თავს გაკვეთილის სამ მნიშვნელოვან ეტაპს: დაწყებას,
აქტივობების თანამიმდევრულობას და დასასრულს.

გაკვეთილის დაწყება:

გაკვეთილის ამ ფაზაში მასწავლებელმა უნდა მოახერხოს
მოსწავლეთა ყურადღების კონცენტრირება გაკვეთილის მიზანზე, წინა გაკვეთილთან კავშირის
დამყარება, წინა ცოდნის გააქტიურება, ნასწავლი ენის გამეორება და ინტერესის გაღვივება.

რამოდენიმე რჩევა გაკვეთილის წარმატებულად დასწყებად:

·დასვით შეკითხვები, რათა მოხდეს მოსწავლეთა წინარე ცოდნის
შეფასება ან თემასთან დაკავშირებული იდეების განვითარება.

·გამოიყენეთ გონებრივი იერიში და დისკუსია.

·აჩვენეთ გაკვეთილის თემასთან დაკავშირებით ვიდეო.

·დააწერინეთ მოკლე ტესტი.

·აჩვენეთ ან გააკეთეთ რაიმე უჩვეულო, რაც მოსწავლეებს
გაუღვივებს გაკვეთილისადმი ინტერესს.

გაკვეთილის შემადგენელი აქტივობების თანამიმდევრულობა:

როგორც წესი, გაკვეთილზე ერთზე მეტ აქტივობას ვფარავთ.
ამ შემთხვევაში მასწავლებელს წინასწარ აქვს გაწერილი აქტივობების თანმიმდევრობა გაკვეთილის
ტიპის შესაბამისად. ყველაზე გავრცელებული გაკვეთილის მოდელი ენის სწავლებისას არისPPP (Presentation, Practice, Production)- პრეზენტაცია,
რომლის დროსაც ახალი ენობრივი ერთეულების წარდგენა ხდება; პრაქტიკა, რომლის დროსაც მოსწავლეები ასრულებენ ახალ მასალასთან დაკავშირებულ
დავალებებს; და პროდუცირება, რომლის დროსაც
მოსწავლეები წარმოადგენენ შესწავლილ მასალას ნაკლებად კონტროლირებადი, თავისუფალი აქტივობების
ფორმით. კომუნიკაციური მიდგომის პრინციპების თანახმად გაკვეთილი ძირითადად იწყება სიზუსტეზე
ორიენტირებული დავალებებით და შემდეგ მოდის შინაარსზე ფოკუსირებული
სამუშაო აქტივობები. გარდა იმისა, რომ ვითვალისწინებთ შერჩეული მეთოდისათვის დამახასიათებელ
გაკვეთილის დაგეგმვის პრინციპებს, ასევე საგულისხმოა გავითვალისწინოთ ისეთი ზოგადი
პრინციპები, როგორიცაა, ჯერ შედარებით ადვილი და შემდგომ უფრო რთული დავალებები, ჯერ
რეცეფციულ, ხოლო შემდგომ პროდუცირებაზე ორიენტირებული სავარჯიშოები. ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია
აქტივობებს შორის გარდამავალი ეტაპების სწორად დაგეგმვა. ამ დროს მკაფიოდ უნდა დავინახოთ
სად დასრულდება ერთი აქტივობა და დაიწყება მეორე, ამავდროულად ეს უნდა მოხდეს ისე,
რომ არ დაიკარგოს დრო ახალი აქტივობისათვის მოსწავლეთა გადანაწილებაზე. ასევე მასწავლებელი
მზად უნდა იყოს იმ მოსწავლეებისთვისაც, რომელნიც უფრო ადრე დაასრულებენ დავალებას.

გაკვეთილის დასრულება:

გაკვეთილის დასრულების ეტაპი მნიშვნელოვანი კომპონენტია საერთო პროცესის . სწორედ
ამ ფაზაში უნდა გრძნობდნენ მოსწავლეები, რომ მათ წარმატებით გაართვეს თავი გაკვეთილს
და რომ ეს მნიშვნელოვანი იყო მათთვის. სასურველია ამ დროს მასწავლებელმა ერთგვარად
შეაჯამოს გაკვეთილზე მიღწეული მიზნები, ყურადღება გაამახვილოს გაკვეთილის მთავარ აქცენტებზე
და შესთავაზოს მოსწავლეებს გაკვეთილის შემდგომი აქტივობები. სწორედ ამ ეტაპზე წამოწევენ
მოსწავლეები იმ პრობლემებს, რაც გაკვეთილის განმავლობაში შეხვდათ და მასწავლებელი სთავაზობს
მათ ამ პრობლემების გადაჭრის გზებს.

7. გაკვეთილი ქმნის მამოტივირებელ ატმოსფეროს
და იძლევა წარმატების შესაძლებლობას

ყველა მოსწავლე ერთნაირად არ არის განწყობილი უცხოური
ენის გაკვეთილის მიმართ. ზოგიერთისათვის ეს საყვარელ გაკვეთილთა რიცხვს მიეკუთვნება
და ხალისით ებმება საგაკვეთილო პროცესში, თუმცა ბევრს აშინებს ენის გაკვეთილი. მასწავლებელმა
უნდა შეძლოს მოსწავლეთა მოტივაციის ამაღლება და მათ შორის კეთილგანწყობილი სულისკვეთების
შექმნა. ამ დროს თანამშრომლობა გაცილებით უფრო ღირებულია, ვიდრე შეჯიბრი. მასწავლებელმა
უნდა იზრუნოს საერთო წესების დამკვიდრებაზე, მაგალითად პუნქტუალურობა, წესები მობილური
ტელეფონის გამოყენების შესახებ, ჯგუფებს შორის თანამშრომლობა და ურთიერთდახმარება.
მასწავლებელმა იმგვარი გარემო უნდა შექმნას, რომ წახალისდეს მოსწავლეთა წარმატება და
ნაკლები ყურადღება მიექცეს მარცხს. ის მათ უნდა დაეხმაროს გახდნენ უფრო თავდაჯერებულნი.
ამ მიზნით სასურველია მასწავლებელმა საკუთარ თავს დაუსვას შემდეგი კითხვები:

·არის თუ არა ჩემი გაკვეთილები მრავალფეროვანი?

·მაქვს თუ არა მოტივაციის გაზრდაზე ორიენტირებული აქტივობები?

·შემიძლია თუ არა აქტივობები გავხადო უფრო საინტერესო,
მაგალითად ტრადიციული წასაკითხი ტექსტის ნაცვლად მოსწავლეებს შევთავაზო მოზაიკის (Jigsaw) მეთოდით კითხვა?

·შემიძლია თუ არა წინ წამოვწიო მოსწავლეთა პიროვნული
ინტერესები და მოვახდინო აქტივობების პერსონალიზაცია?

8. გაკვეთილი ასახავს სწავლების
შენეულ ფილოსოფიას

მიუხედავად სწავლების
განსხვავებული მეთოდებისა, რომელთაც მასწავლებელი იყენებს პრაქტიკაში, მნიშვნელოვანია
მან იპოვოს საკუთარი სტილი, რაც მორგებული იქნება მის პიროვნებას და იმას, თუ როგორ
ხედავს საკუთარ თავს საკლასო ოთახში. ეს არ ნიშნავს არსებული მეთოდების უგულებელყოფას,
პირიქით, ეს არის გამოცდილებასთან ერთად მოსული ინტერპრეტირების უნარი, გაგება იმისა,
თუ რას ნიშნავს იყო ენის მასწავლებელი, რა ღირებულებები, თეორიები დასკვნები უნდა გეხმარებოდეს
შენ, როგორც მასწავლებელს. ეს არის ის ეტაპი, როდესაც უკვე აცნობიერებ რა გზით ვითარდება
ენა შემსწავლელებში, რა ტიპის უკუკავშირი ეხმარება
ენის სწავლის პროცესს, რა მიმართულებით უნდა წარმართო აქტივობები ისე, რომ მოსწავლეებმა
მაქსიმალური სარგებელი მიიღონ დავალებებზე თუ პროექტებზე მუშაობის დროს.

ამ პროცესში მასწავლებელს
უვითარდება საკუთარი თეორიები და პრინციპები რაც მას სურს მოარგოს სწავლებას. ყველაზე
დიდი გამოწვევა ენის მასწავლებლებისათვის მაინც მოსწავლეთა დაინტერესებაა. ამის გადასაჭრელად
კი უნდა გვახსოვდეს, რომ ენის გაკვეთილები გავხადოთ სახალისო,
ნაკლებად დამღლელი და მოსწავლეების პირად ინტერესებს მორგებული.

წყარო: http://mastsavlebeli.ge